ხანდახან მინდა რომ დაგივიწყო, მაგრამ არ შენიძლია...
არ შემიძლია დავივიწყო ის ულამაზესი თვალები რომლებიც სავსე იყო საიდულოებებით...
შენი ღიმილი, რომელიც ბევრის მთქმელი იყო ჩემთვის...
ახალ აღარაფეი გამაჩნია, მხოლოდ სურათებს ვინახავ და იმ კეტებს რომელსაც შენ წააწერე "forever"
მაგარმ ეს ყველაფერი მხოლოდ დროებითი ყოფილი და არა სამუდამო..
სახლში გაჩერება არ შემიძლია ამიტომ გარეთ გამოვდივარ და დავდივარ იმ ადგილებში სადაც ერთად დავდიოდით.
ახლა კი იმ გოგოსთნ ერთდ დადიხარ..
ჩუმად გაკვირდებით და მე ჩემთვის ვტირი..
დიდი ხანი ვფიქრობდი რა იქნებოდა ჩემთის უკეთესი და მივხვდი რომ მე უკვე არარაობა ვარ...
ჩემს ცხოვრებას აზრი დაეკარგა..
დაგკარგე შენ და თან გულიც რომელიც შენს დანახვაზე გამალებით ძგერდა...
ახლა კი ჩამკვდარია, ისევე როგორც ჩემი სული...
უკვე აღარ შეგაწუხებ, აღარ შეგეფეთები გზაში
მე გადავწყვიტე... მალე წავალ ჩემს საყვარელ ადამიანთან რომალსაც შემზე მეტად ვუყვარვარ...
დეეეეე....
ძალიან მენატრები..
მალე გნახავ..
ჩაგეხუტები..
გაკოცებ
და ერთად ბედნიერები ვიქნებით
იქნებ მისი დავიწყევაც შევძლო
არა.. არა.. მე მას ვერ დავივიწყებ ის ხომ ჩემი ნაწილია.
შენ ვერ წარმოიდგენ როგორი ძლიერი სიყვარული მაკავშირებდა შენთან
ახლაც მიყვარხარ, მენატრები, მჭირდები...
ამ სიტყვების თქმით აღარ დავიღლები
ახლა კი ბოლოჯერ გეუბნები რომ უზომოდ მიყვარხარ და სულ მუდამ ჩემს გულში იქნები.
მერე რა რომ მოვკდები
ჩემი სული არ მიგატოვებს
მივდივარ....
გიტოვენ ამ წერილს და დიდ სიყვარულს
მიყვარხარ.
მას შემდეგ დიდი დრო გავიდა. გოგო მიკვდა ხოლო მის გვამთან წერილი იპოვეს და მას მიუტანეს. როცა თრნიკემ გაიგო თამუნას სიკვიდლის ამბავი მაშინვე მასთან გაიქცა, მაგარმ უკვე ვეღარ უშველიდა ის უკვე მკვდარი იყო, ყოვლედღ ე დადიოდა საფლავზე, მიჰქონდა ვარდები და ესაუბრებოდა. თრნიკემ ბოდიში მოუხადაა და უთხრა რომ მასაც ძალინ უყვარდა და მის გარეშე ვეღარ იცოცხლებდა. როგორც ითქვა თორნიკე გარდაიცვალა ან თავი მოიკლა ,რათა მის სიყვარულთან ახლოს ყოფილიყო.
ეს ისტორია დღესაც აქტუალურია, უმრავლესობის აზრით, თმუნამ ყევლაფერი აპატია და ახლა იმ ქვეანაში ბედნიერად ცხოვრობენ. იქ მათ სიყვარული უკვდავია და ვერავინ და ვერაფერი დააშორებთ.