-მარი-აუ არა ნახე რა...ცას რა ფერი აქვს..აუ მოდი მე წავალ ძალიან ცუდად ვარ..თავი მისკდება.. 

-ნინი...კაი მარ წადი და საღამოს დაგირეკავ 

-მარი-კაი ნი...ლიკ...წავედი მე და მოგწერთ რა. 

მარი წამოვიდა..საშინელ ხასიათზე იყო...შეიძლება იმიტომ რომ ვინც ასე ძალიან უყვარდა ძალიან მოენატრა და ვერ ნახა ...საღამოს ნინიმ დაურეკა მარის 

-მარი.-გისმენთ.. 

-ნინი-მარ მე ვარ 

-ნინი რანაირი ხმა გაქ? მოხდა რამე? 

-კი არა..ააუ არ ვიცი.. 

-რა ხდება რა დაბნეული ხარ..მითხარი რა ხდება? 

-რა და........... 

-ნინი თქვი გილს ნუ მიხეთქავ ხო კარგად ხარ? 

-მე კი... 

-აბა? რა ხდება თქვი ნუ მაწვალებ. 

-მარ.....გიო........ 

-რა გიო?რა მოუვიდა გიოს? 

-გიო აღარაა. 

-რაა? რა თქვი?? ვერ გავიგე წესიერად ამიხსენი.. 

-ხო მარი...ჩხუმში დაჭრეს და.. 

-და რა?? 

-მოკვდა..!! 

მარის ყურმილი გაუვარდა...გარეთ გავარდა...საშინლად წვიმდა...სახლის ფორმაში იყო..მირბოდა..მაგრამ არ იცოდა სად ..იქნებ რეალობას გაურბოდა?? უნდოდა გადაკარგულიყო...ცხოვრება აღარ უნდოდა...ვინც ასე ძალიან უყვარდა დაკარგა...თუმცა ის ხომ არასოდეს ყოფილა მისი?? 

-რატომ ღმერთო??? ტაომ წამართვი?? ის ხომ არასოდეს ყოფილა ჩემი...მაინც წაიყვანე?? რატომ?? რატომ ღმერთო.. რატომ გძულვარ ასე?

მარი მუხლებდაჩოქილი ყვიროდა....თან წვიმდა ძალიან...სიცივერ ვეერ გრძნობდა...მხოლოდ ბოღმა ახრჩობდა და ყვიროდა .. 

-გიოოოოოოოოოო....დამიბრუნდი..სად ხარ..ღმერთოოოოო....რატო არ მომეცი უფლება რო ჩამეხედა მის ზღვისფერ თვალებში და მეთქვა როგორ მიყვარდა??? ღმერთო დამიბრუნე...დამიბრუნე გთხოვ...ვერ ვიცოცხლებ უიმისოდ...თუ ყოველდღე არ ვნახე...არ შემიძლია მის გარეშე ცოვრება ... 

მარი ტიროდა...ყვიროდა...თუმცა მისი ხმა არავის ესმოდა... 

-გიო...!! მე მოვალ შენთან...მე შენთან მოვალ...ხო...ხო...მანდ მოვალ....მანდ მოვალ და მანდ მაინც გეტყვი თუ როგორ მიყვარხარ...მანდ მოგეფერები და ჩაგხედავ ზღვისფერ თვალებდი...ერთდერთი ჩემი იმედი იყავი და ღმერთმა შენი თავიც წამართვა...ეხლა მოვალ...გეფიცები მოვალ...გოგონამ ჯიბიდან დანა ამოიღო....და პირდაპირ გულში გაიყარა...ბოლო წუთებში სანამ სიცოცხლეს დაასრულებდა თქვა.." გიო მიყვარდი მიყვარხარ და მეყვარები . .!!